Το έργο αφορά τον επανασχεδιασμό διαμερίσματος σε πολυκατοικία της δεκαετίας του 70′ στο Παλαιό Φάληρο.

Ένα μεγάλο πρόβλημα της προηγούμενης διαρρύθμισης ήταν η διαμερισματοποιημένη κάτοψη και οι στενοί χώροι, οι οποίοι δεν επέτρεπαν το επιθυμητό φως εντός του διαμερίσματος. Ο στόχος της αρχιτεκτονικής πρότασης, ήταν το διαμέρισμα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες κατοίκησης, επιτρέποντας παράλληλα την είσοδο άπλετου φωτός στο διαμέρισμα.

Το υφιστάμενο ξύλινο δάπεδο με σχέδιο ψαροκόκκαλο που αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο του διαμερίσματος, συμπληρώθηκε στα κενά που δημιουργήθηκαν από τους καθαιρεμένους τοίχους, το οποίο και συντηρήθηκε. Επίσης κρατήθηκε και συντηρήθηκε το Μωσαικό στην κεντρική είσοδο, κρατώντας μία επιπλέον αναφορά στα διαμερίσματα των Αθηνών στην δεκαετία τους 70. Σε όλο το υπόλοιπο διαμέρισμα χρησιμοποιηθήκαν νέα υλικά με λευκές λακαριστές επιφάνειες, πλακάκια μεγάλων διαστάσεων με μοντέρνα στοιχεία και εργονομικό σχεδιασμό.